Voorgeschiedenis

De VVD-staatssectratis F. de Grave heeft in 1997 voorgesteld om aan gepensioneerden en “slapers” een wettelijk recht toe te kennen op vertegenwoordiging in de besturen van pensioenfondsen. Hij heeft toen aan de Stichting van de Arbeid (STAR) en CSO (ouderenorganisaties) gevraagd of zij bereid waren met elkaar te overleggen over een gezamenlijk advies over de verdeelsleutel van de zetels in de fondsbesturen. Dit overleg is uitgegroeid tot het (eerste) medezeggenschapsconvenant tussen STAR en CSO “over verbetering van de medezeggenschap van gepensioneerden bij de uitvoering van pensioenregelingen”. Grote voorvechters hiervan waren CSO-voorzitter drs. A. Sturkenboom en NVOG-voorzitter D. den Hoedt. Het convenant werd afgesloten in juni 1998. Na afloop hiervan is het opgevolgd door het tweede of vernieuwd convenant “gericht op een kwalitatieve verbetering van de medezeggenschap van gepensioneerden bij de uitvoering van pensioenregelingen”, afgesloten in februari 2003. Regering en parlement hebben er na de totstandkoming van de twee convenanten van afgezien om uitvoering te geven aan het voornemen van staatssecretaris De Grave om het recht op medebestuur voor gepensioneerden en slapers wettelijk vast te leggen. De voorkeur toen werd gegeven aan zelfregulering door de pensioenwereld.